Tiroid hastalıkları, doğurganlık çağındaki kadınlarda ikinci sıklıkta ortaya çıkan endokrin disfonksiyodur. Tiroid bezi fizyolojisi, gebelikte artan human koryonik gonadotropin(hGH) ve tiroid bağlayan globin düzeylerinin artması ve iyot metabolizmasının değişmesi nedeni ile değişmektedir. Bu nedenle, gebelik süresinde tiroid fonksiyon testlerinin trimester spesifik referans değerler esas alınaran değerlendirilmesi önem arzeder. İlk trimesterde TSH özellikle azalır. Tiroid bağlayan globulin seviyesindeki artışa bağlı olarak Total tiroksin(tT4) ve triiodotironin (tT3) düzeyleri artar. Gebelikteki tiroid hastalıklarının taranmasının, genel halk sağlığı iyileşmesinde artışa neden olduğunu gösteren yeterli çalışmaların bulunmaması nedeni ile, birçok organizasyon yalnız, hipotirodi açısından yüksek riskli popülasyonun, erken gebelik dönemimde taranmasını uygulamaktadır. Öte yandan gebelikte iyot yetersizliği ciddi bir sorundur. Gebelikte ve laktasyonda önerilen iyot alınma değeri 250 micgr(150 micg potasyum iyod) olarak bildirilmektedir. Hipotiroidiz, gebelikte maternal ve fetal ciddi conuçlara neden olabilen bir durumdur. Özellikle aşikar hipotirodizm, subklşinik şekline göre çok daha etkili bir klinik tablo oluşturmaktadır. Başlıca olumsuz etkileri; spontan abort, fetal ölüm, preterm dolğum, gebelik hipertansiyonu, preeklampsi, postpartum hemoraji, dekolman plasenta, düşük doğum ağırlığı, fetal distres ve bozulmuş nörofizyolojik gelişimdir. Bu olumsuzluklar nedeni ile, açık hipotiroidizmi ve TPO antikor pozitifliği olan subklinik hipotiroidizm olguları gebelik sürecinde levotiroksin ile ,serum TSH düzeylerinin trimester spesifik aralıkta tutulacak şekilde, tedavi edilmesi gerekmektedir. Ancak, klinik gözlemler de TPO negatif subklinik hipotiroidizmi olan olgularda, izole hipotiroksinemialı ve tiroid antikor pozitifliği olup eutiroid olgularda, tedavinin yararlı olabileceğini gösteren veriler yoktur.